Boven: Dit schilderij van Fan Idole
is gemaakt door Gil Bartolo.

Rond de eeuwwisseling was zij de beste merrie in onze sport. Dat liet ze niet alleen zien op Vincennes, maar ook buiten Frankrijk. Het was een genoegen om haar te volgen. Met haar grote postuur en smalle bles was ze in de koers goed te zien en op het laatste stuk eindigde ze meestal met grote stappen het snelste van allemaal. Ze was razend populair in Frankrijk, vooral ook omdat ze t/m haar 10e jaar doorging op het hoogste niveau.

Fan Idole debuteerde winnend als tweejarige, laat in december met haar vaste rijder/trainer Richard-Wiliam Dénèchère op de provinciebaan van Beaumont-de-Lomagne, niet ver van Toulouse. Men zag toen in haar een goed en veelbelovend paard, maar nog geen kampioen. Dat kwam pas als 6-jarige. Langzaam is ze naar de top gegroeid en daardoor heeft ze het jaren volgehouden.
Ze was de beste en snelste merrie van Europa in de eerste jaren van dit millenium. Soms had ze wat last van haar hengstigheid of ander ongemak, maar als ze in goede doen was en haar rijder zijn verstand gebruikte, kon ze elk paard ter wereld kloppen.
De Prix de l’Atlantique op Enghien was een beetje "haar koers". Ze won deze koers als 7-jarige in 2000, waarbij ze de 1 jaar jongere Général du Pommeau klopte. In 2001 werd ze 2e achter Gobernador en in 2002 won ze weer, vóór Zinzan Brooke Tur en Grassano. Ze ging ook Europa in en werd in Italie 2e in de GP des Nations.
Tweemaal wist ze de grote Varenne te verslaan toen hij nog niet de absolute heerschappij had genomen. In de Elitloppet van 2000 in Stockholm liep ze op het laatste rechte einde heel snel in op de leiders Victory Tilly en Général du Pommeau, maar kon deze wereldtoppers net niet kloppen. Wel bleef ze toen voor Varenne. Daarna werd de Italiaan de alleenheerser. Het was jammer dat Fan Idole moest opboksen tegen een fenomeen als Varenne. Anders had ze zeker de Prix d'Amérique van 2002 gewonnen, waarin ze na een snelle eindsprint eervol tweede werd. Nu won de kapitein (Il Capitano), voor het Idool en de Generaal.
In het Criterium de Vitesse in Cagnes-sur-Mer van 2002 dook Varenne als eerste draver in Europa onder de 1.10 barrière. Hij verbeterde het Europese record met 0,9 sec. tot 1.09,6. Fan Idole was enige die in zijn buurt kon blijven en liep 1.09,8! Daarmee werd ze het snelste Franse paard ooit. Haar grootste glorie kwam in de Trot Mondial in Montreal (Canada) eind 2002, want zij was het, die Varenne klopte in zijn afscheidskoers.
Helaas ging het daarna in haar laatste koersjaar in de grote koersen wat minder opvallend met de merrie, maar in 2003 won ze nog wel vijf koersen uit 18 starts en won dat jaar 240.000 Euro's. Ze werd half december vijfde op Vincennes in Finale van de Grand National du Trot. Omdat ze als elfjarige merrie niet meer startgerechtigd was, nam ze op 31 december 2003 op grootste wijze afscheid op haar thuisbaan voor eigen publiek in Bordeaux Bouscat. Het werd een afscheid via de hoofd-ingang. De "Ballerina van het zuid-westen" nam afscheid in stijl en toonde nog één keer haar unieke kunsten in een koers, die speciaal voor haar was gecreëerd, waarin ze 50 m moest voorgeven. Er kwamen slechts 5 tegenstanders opdagen, die geen schijn van kans kregen. Fan Idole won oppermachtig in 1.15,3 over 2.650 m. De merrie kreeg een grootse huldiging. Een fenomeen ging heen.

In 110 starts won ze 43 koersen en was ook nog 47 keer geplaatst.

Net als enkele andere "Koninginnen van de Franse Drafsport" (Uranie, Cancannière, Gélinotte, Masina, Ozo, Une de Mai, Vourasie) was Fan Idole een reuzin van een merrie. Met haar schofthoogte van ruim 1,70 m en haar hoog gedragen hoofd was ze in de koers een paard dat je letterlijk en figuurlijk niet over het hoofd kon zien. Bovendien had ze grote oren en een lange bles tot over haar linker neusgat. Ze was een heel herkenbaar paard, dat tot de verbeelding sprak. Ze had een fantastisch ruime en economische draf en kon een geweldige snelheid bereiken. Vaak liep ze op alluminium ijzers van 80 gram, soms waren ze bijna versleten en wogen dan slechts 30 gram, maar ze kon ook op blote voeten lopen. Dat zijn de echte natuurtalenten!
Volgens haar trainer/rijder was Fan Idole een hele brave merrie, wel wat autoriair en solitair, maar met een goed koerskarakter. Op de baan was ze ontspannen en na de koers begon ze meteen al weer te eten. Een teken dat ze niet "zuur" geworden is door het koersen. Dat komt mede doordat de merrie op jonge leeftijd geen zware koersen heeft gekregen en haar capaciteiten geleidelijk tot ontplooiing zijn gekomen. Ze reisde gemakkelijk en werd een echte globe-trotter, die in alle grote drafsportlanden prijzen heeft verdiend.

Op 24 juni 2021 is Fan Idole op 28-jarige leeftijd overleden en dat was in Frankrijk belangrijk nieuws, dat overal werd vermeld. Men was haar nog niet vergeten. Bij het terugblikken omschreef Richard-Wiliam Dénèchère haar als “speciaal, bazig, op zichzelf, maar ook wilskrachtig en moedig als de hel. In de koers gaf zij zich voor 200 %”.

Half januari 2024 kwam ze weer in het nieuws, toen haar 10-jarige dochter Esparanza Idole de Prix du Cornulier wist te winnen. Zie foto onderaan deze pagina.

Boven: Fan Idole had een herkenbaar type en werd een idool.
Ze was groot, snel en sterk. En een reuzendoder.

Boven: Fan Idole in Italie. Een machtige merrie met prachtige gangen.
Geboren en getogen in het zuid-westen van Frankrijk was ze in die streek
even populair als later Timoko en Etonnant. De "Ballerina van het zuid-westen"
was haar bijnaam.

Boven: Fan Idole werd "De Ballerina" genoemd, net als later Bélina Josselyn.

Boven: Fan Idole wint hier op Enghien de Prix de l'Atlantique 2002.
Ze klopt Zinzan Brooke Tur en Grassano.

Boven: Fan Idole wint na een machtige eindsprint de Prix de France 2002.
Ze had steeds in het dodenspoor gelopen naast het koppaard General du
Pommeau en leek bij het ingaan van de laatste rechte lijn geklopt,
maar toen kwam ze terug met haar fenomenale eindsprint.
Rechts het hoofd van General du Pommeau, die tweede werd.

Video's

prachtige Video: Hommage aan Fan Idole:

Beelden van Fan Idole's zege in de Prix de France 2002,
na een bijna volledige koers in het dodenspoor naast General
du Pommeau, zijn hierboven te zien vanaf 1 minuut 20 sec.

Afstamming

De stamboom van Fan Idole:

Boven: Fan Idole's stamboom heeft gelijkenis met die van een van haar voorgangster Une de Mai. Vader Le Ham is een kleinzoon van de tophengst Kerjacques, die ook de vader is van Une de Mai. De overgrootmoeder van Une de Mai is Nuit de Mai, die tevens de bet-overgrootmoeder is van Fan Idole. De vaderlijn en de moederlijn van de beide topmerries zijn dus dezelfde! Père-de-mère Vasco is een zoon van Fandango uit de goede Kyrielle II.

Moederlijn: Fan Idole stamt af van de Franse basismerrie Busardine (1901), waarvan veel kampioenen afstammen o.a. Une de Mai 1.13, Olten L 1.16, Queila Gede 1.17, Vat 1.18, Elpenor 1.18m, Petit Sam 1.15 en Insert Gede 1.11.

Fan Idole als fokmerrie

Fan Idole is na haar koerscarrière in 2004 op bezoek gegaan bij haar grote rivaal Varenne! Helaas werd het veulen te vroeg en dood geboren. Die pech heeft ze vaker gehad. Uiteindelijk heeft ze slechts 6 veulens gekregen voordat ze in 2021 op 28-jarige leeftijd stierf. Haar producten hebben alle zes gewonnen. De eerste vijf hadden winsommen tussen € 25.000 en € 115.000. Maar haar laatste product is de beste en dat is de inmiddels 10-jarige Esperanza Idole, die nu (maart 2024) een winsom heeft van € 853.000, waarvan de helft is verdiend in de afgelopen 4 maanden op Vincennes. In tegenstelling tot haar moeder loopt zij haar beste koersen monté. In 87 starts won ze 3 keer aangespannen en 13 keer monté. Net als haar moeder heeft ze een geweldige eindsprint in de benen. Dat zagen we in de laatste Cornulier. Wat een spektakel was dat, met 4 merries op één lijn met als snelste, van achteren af, een Idole.

Boven: Hier staat Fan Idole met haar 1e veulen (van Coktail Jet).
Dat was indertijd "groot nieuws". Dit merrieveulen heette Top Idole
en heeft € 27.000 verdiend.

Boven: Het 6e en tevens laatste product van Fan Idole is de merrie
Esperanza Idole (van Quido du Goutier). Een uitstekend koerspaard,
vooral monté. Hier wint ze als 10-jarige in januari 2024 de
Grand Prix du Cornulier, het wereldkampioenschap monté.